Column: 'Twee kwartjes'
Van onze redactie
15 juni 2015
In iedere uitgave van de huis-aan-huiskrant 'Wij in Wijchen, Dukenburg en Lindenholt' schrijft Geret Remkus zijn column.
Twee kwartjes
De meeste mensen van mijn leeftijd maken al gebruik van de nodige hulpmiddelen om te kunnen functioneren. Zoals daar zijn: leesbrillen, hoortoestellen, kunstgebitten en, zoals bij mij ook, beeldschermbrillen. Een dergelijk atribuut zorgt ervoor dat je zonder al teveel problemen de hele dag achter je beeldscherm kunt zitten. We moeten namelijk nog tot minimaal ons 67ste.
Ik dacht slim te zijn door te gaan voor een varifocus beeldscherm/leesbril-combinatie, naast mijn reguliere veraf/leesbrilcombinatie. In de praktijk valt dit echter een beetje tegen. Het is namelijk zo dat ik nu alleen op mijn beelscherm en op het bureau alles scherp zie, maar daaromheen is alles wazig. Nu wist ik wel dat er een aantal wazige figuren bij ons op de afdeling zaten, maar toch niet allemaal. Het wereldje werd zo wel heel erg klein.
Voor de jongeren onder ons is dit wellicht geen probleem, zij zien namelijk amper nog iets meer dan hun smartphoneschermpje. Voor hen is zo’n beeldscherm eigenlijk nog een verruimd blikveld. Ik ben echter nog van de generatie die pas vanaf 7 uur ’s avonds naar een (televisie)beeldscherm kon kijken en een telefoon iets was wat bij sommige mensen in de gang aan de muur hing.
Afijn, ik wilde toch iets meer (scherp) zien om mij heen en had bovendien ook het gevoel dat dit extra vermoeiend voor mijn ogen was. Dus op naar de brillenboer. Eerst maar even de algemene ogentest, hieruit bleek dat mijn veraf-afwijking (raar woord eigenlijk), aan beide kanten een ‘kwartje’ minder was geworden. Dit veroorzaakte dan weer een bepaalde disbalans met de dichtbij-correctie, waardoor het leesgedeelte niet meer optimaal functioneerde. Ik grapte nog dat het wellicht meer dan ‘kwartjes’ zou gaan kosten om het op te lossen.
Nou dat zou nog wel eens mee kunnen vallen, zei de opticiëniste. Als ik nu gebruik zou maken van de 2-brillen-voor-de- prijs-van-1-actie, zou ik, met aftrek van de vergoeding van de zorgverzekeraar wellicht voor €185,- zowel een nieuwe varifocale bril als een nieuwe ‘workforce-beeldschermbril’ hebben, eentje waarmee ik buiten het scherm nog tot vier meter afstand duidelijk zou kunnen zien. Vol goede moed twee monturen uitgezocht waarna het rekenen in het systeem begon. Allerlei glas-lees-slijp-en-laagjes-termen vlogen ons om de oren en op een gegeven moment moest alle ingegeven data weer worden gewist in verband met een foutje. Plotseling klonk bijna beschuldigend: Ja maar, u hebt huppeldepup-glas, in uw huidige bril, dat is wel een prijsverschil hoor, komt er honderd euro bij. Oja? Wat is het verschil? Ja dat kijkt heel anders! Is dat erg? Het is wel lastig, misschien kunt u er niet aan wennen. Zijn die twee kwartjes dan wel zo erg, misschien ga ik er binnenkort wel weer twee kwartjes op achteruit en heb ik weer de huidige sterkte nodig! Ja dat kan. En als ik nu alleen een nieuwe beeldschermbril neem? Ja, dat komt dan op € 135,-. OK, doe dat dan maar. Een vernieuwde geverherberekening volgde en diverse bedragen passeerden weer de revu. Ik raakte het spoor een beetje bijster en wachtte geduldig het eindresultaat af. Dit bleek, ook tot haar verbazing, uit te komen op € 30,-
Nu snap ik eindelijk ook de kreet “Alleen de prijs is Anders”, dat klopt... zo om de 3 minuten.
Geret Remkus
Twee kwartjes
De meeste mensen van mijn leeftijd maken al gebruik van de nodige hulpmiddelen om te kunnen functioneren. Zoals daar zijn: leesbrillen, hoortoestellen, kunstgebitten en, zoals bij mij ook, beeldschermbrillen. Een dergelijk atribuut zorgt ervoor dat je zonder al teveel problemen de hele dag achter je beeldscherm kunt zitten. We moeten namelijk nog tot minimaal ons 67ste.
Ik dacht slim te zijn door te gaan voor een varifocus beeldscherm/leesbril-combinatie, naast mijn reguliere veraf/leesbrilcombinatie. In de praktijk valt dit echter een beetje tegen. Het is namelijk zo dat ik nu alleen op mijn beelscherm en op het bureau alles scherp zie, maar daaromheen is alles wazig. Nu wist ik wel dat er een aantal wazige figuren bij ons op de afdeling zaten, maar toch niet allemaal. Het wereldje werd zo wel heel erg klein.
Voor de jongeren onder ons is dit wellicht geen probleem, zij zien namelijk amper nog iets meer dan hun smartphoneschermpje. Voor hen is zo’n beeldscherm eigenlijk nog een verruimd blikveld. Ik ben echter nog van de generatie die pas vanaf 7 uur ’s avonds naar een (televisie)beeldscherm kon kijken en een telefoon iets was wat bij sommige mensen in de gang aan de muur hing.
Afijn, ik wilde toch iets meer (scherp) zien om mij heen en had bovendien ook het gevoel dat dit extra vermoeiend voor mijn ogen was. Dus op naar de brillenboer. Eerst maar even de algemene ogentest, hieruit bleek dat mijn veraf-afwijking (raar woord eigenlijk), aan beide kanten een ‘kwartje’ minder was geworden. Dit veroorzaakte dan weer een bepaalde disbalans met de dichtbij-correctie, waardoor het leesgedeelte niet meer optimaal functioneerde. Ik grapte nog dat het wellicht meer dan ‘kwartjes’ zou gaan kosten om het op te lossen.
Nou dat zou nog wel eens mee kunnen vallen, zei de opticiëniste. Als ik nu gebruik zou maken van de 2-brillen-voor-de- prijs-van-1-actie, zou ik, met aftrek van de vergoeding van de zorgverzekeraar wellicht voor €185,- zowel een nieuwe varifocale bril als een nieuwe ‘workforce-beeldschermbril’ hebben, eentje waarmee ik buiten het scherm nog tot vier meter afstand duidelijk zou kunnen zien. Vol goede moed twee monturen uitgezocht waarna het rekenen in het systeem begon. Allerlei glas-lees-slijp-en-laagjes-termen vlogen ons om de oren en op een gegeven moment moest alle ingegeven data weer worden gewist in verband met een foutje. Plotseling klonk bijna beschuldigend: Ja maar, u hebt huppeldepup-glas, in uw huidige bril, dat is wel een prijsverschil hoor, komt er honderd euro bij. Oja? Wat is het verschil? Ja dat kijkt heel anders! Is dat erg? Het is wel lastig, misschien kunt u er niet aan wennen. Zijn die twee kwartjes dan wel zo erg, misschien ga ik er binnenkort wel weer twee kwartjes op achteruit en heb ik weer de huidige sterkte nodig! Ja dat kan. En als ik nu alleen een nieuwe beeldschermbril neem? Ja, dat komt dan op € 135,-. OK, doe dat dan maar. Een vernieuwde geverherberekening volgde en diverse bedragen passeerden weer de revu. Ik raakte het spoor een beetje bijster en wachtte geduldig het eindresultaat af. Dit bleek, ook tot haar verbazing, uit te komen op € 30,-
Nu snap ik eindelijk ook de kreet “Alleen de prijs is Anders”, dat klopt... zo om de 3 minuten.
Geret Remkus
Dit bericht delen:
Advertenties
