Een kleine kriebel: 'Waarden'
Van onze redactie
30 april 2016
In iedere uitgave van de huis-aan-huiskrant 'Wijchensnieuws - de krant' schrijft Wijchenaar Peter Droste zijn column 'Een kleine kriebel'.
Waarden
Nog even en we hebben weer die plezierige chaos aan vrije dagen. Allemaal te danken aan ons koningshuis en onze christelijke tradities: koningsdag, Hemelvaart, Pinksteren. Vraag vooral niet aan een willekeurige Nederlander wat we ook alweer vieren met die dagen, behalve onze vrijheid. Vrijheid van werk, wel te verstaan.
We staan pal voor onze cultuur, een cultuur die vooral omschreven wordt met de woorden ‘vrouwenrechten, homorechten, scheiding van kerk en staat en vrijheid van meningsuiting’. Als die cultuur bedreigd wordt, beklimmen we de barricades om haar te verdedigen tegen die onbeschaafde hordes die ons en onze hoogstaande waarden onder de voet willen lopen. Als het even wil, vinden we die waarden niet alleen het hart van onze Nederlandse samenleving, maar zelfs die van Europa, of - doe eens gek - de joods-christelijke traditie. Alsof we dat allemaal al eeuwen zo vinden en doen.
Toch was de VVD 20 jaar geleden nog fel tegen het homohuwelijk; gaf het CDA nog maar heel kort geleden het verzet op tegen de wet gelijke behandeling; heeft de SGP nog altijd moeite met vrouwelijke kandidaten; de PVV heeft de mond vol over vrijheid van meningsuiting, maar toen hoogleraar Frissen aantoonde dat volgens hem die partij wel wat fascistische trekken had, eiste deze partij diens ontslag. De scheiding tussen kerk en staat is veel minder groot dan we zouden kunnen denken. Neem bijvoorbeeld al die christelijke feestdagen. Ja maar, zo hoor ik het gemopper al, die horen bij diezelfde joods-christelijke traditie. In de joodse traditie hebben vrouwen nog altijd een ondergeschikte rol, behalve dat het geloof daar nog altijd via de baarmoeder wordt doorgegeven. Bij islamitische scholen stellen we kritische vragen over de kwaliteit van het onderwijs, en terecht. Maar laten we die dan ook stellen bij al die andere scholen die op basis van een godsdienst onderwijsvrijheid eisen. De ene godsdienst is niet achterlijker dan de andere, maar aan sommige vormen van achterlijkheid zijn we gewoon wat meer gewend.
Wat ik maar wil zeggen is dat we de mond wel vol hebben van onze cultuur, maar dat ook die cultuur voortdurend aan het veranderen is. Het lijkt soms of we aan collectief geheugenverlies lijden. Zo moest mijn moeder haar baan in het onderwijs opgeven toen ze trouwde, want een getrouwde vrouw hoorde thuis, kinderen te werpen, op te voeden en voor de man te zorgen. En dat was ruim na de Tweede Wereldoorlog. Wat toen normaal was, verwerpen we nu. In elk geval met woorden. Als we nu mensen opnemen in onze samenleving met een andere achtergrond en een andere culturele bagage, laten we dan ook wat geduld hebben met die aanpassing. We hebben er zelf ook veel generaties over gedaan om te komen waar we nu zijn. En zelfs daar zijn we niet allemaal. Dat neemt niet weg dat ik met volle teugen ga genieten van die vrije dagen. Ik hoop dan ook dat we er nog veel meer krijgen, dankzij onder meer de boeddhistische en islamitische tradities.
Peter Droste
Waarden
Nog even en we hebben weer die plezierige chaos aan vrije dagen. Allemaal te danken aan ons koningshuis en onze christelijke tradities: koningsdag, Hemelvaart, Pinksteren. Vraag vooral niet aan een willekeurige Nederlander wat we ook alweer vieren met die dagen, behalve onze vrijheid. Vrijheid van werk, wel te verstaan.
We staan pal voor onze cultuur, een cultuur die vooral omschreven wordt met de woorden ‘vrouwenrechten, homorechten, scheiding van kerk en staat en vrijheid van meningsuiting’. Als die cultuur bedreigd wordt, beklimmen we de barricades om haar te verdedigen tegen die onbeschaafde hordes die ons en onze hoogstaande waarden onder de voet willen lopen. Als het even wil, vinden we die waarden niet alleen het hart van onze Nederlandse samenleving, maar zelfs die van Europa, of - doe eens gek - de joods-christelijke traditie. Alsof we dat allemaal al eeuwen zo vinden en doen.
Toch was de VVD 20 jaar geleden nog fel tegen het homohuwelijk; gaf het CDA nog maar heel kort geleden het verzet op tegen de wet gelijke behandeling; heeft de SGP nog altijd moeite met vrouwelijke kandidaten; de PVV heeft de mond vol over vrijheid van meningsuiting, maar toen hoogleraar Frissen aantoonde dat volgens hem die partij wel wat fascistische trekken had, eiste deze partij diens ontslag. De scheiding tussen kerk en staat is veel minder groot dan we zouden kunnen denken. Neem bijvoorbeeld al die christelijke feestdagen. Ja maar, zo hoor ik het gemopper al, die horen bij diezelfde joods-christelijke traditie. In de joodse traditie hebben vrouwen nog altijd een ondergeschikte rol, behalve dat het geloof daar nog altijd via de baarmoeder wordt doorgegeven. Bij islamitische scholen stellen we kritische vragen over de kwaliteit van het onderwijs, en terecht. Maar laten we die dan ook stellen bij al die andere scholen die op basis van een godsdienst onderwijsvrijheid eisen. De ene godsdienst is niet achterlijker dan de andere, maar aan sommige vormen van achterlijkheid zijn we gewoon wat meer gewend.
Wat ik maar wil zeggen is dat we de mond wel vol hebben van onze cultuur, maar dat ook die cultuur voortdurend aan het veranderen is. Het lijkt soms of we aan collectief geheugenverlies lijden. Zo moest mijn moeder haar baan in het onderwijs opgeven toen ze trouwde, want een getrouwde vrouw hoorde thuis, kinderen te werpen, op te voeden en voor de man te zorgen. En dat was ruim na de Tweede Wereldoorlog. Wat toen normaal was, verwerpen we nu. In elk geval met woorden. Als we nu mensen opnemen in onze samenleving met een andere achtergrond en een andere culturele bagage, laten we dan ook wat geduld hebben met die aanpassing. We hebben er zelf ook veel generaties over gedaan om te komen waar we nu zijn. En zelfs daar zijn we niet allemaal. Dat neemt niet weg dat ik met volle teugen ga genieten van die vrije dagen. Ik hoop dan ook dat we er nog veel meer krijgen, dankzij onder meer de boeddhistische en islamitische tradities.
Peter Droste
Dit bericht delen:
Advertenties
